Całkiem niedawno miałem okazję przekonać się, że o 4 nad ranem jest jeszcze zupełnie ciemno, a wszystko to za sprawą Ewy i Pawła, z którymi postanowiliśmy łapać pierwsze promienie wschodzącego słońca. Tę sympatyczną parę mieliście okazję poznać całkiem niedawno przy okazji postu ze zdjęciami z dnia ślubu. Wtedy też wspomniałem, że plener nie byłby ‘pełnowartościowy’, gdyby odbył się bez żadnych niespodzianek. Nie inaczej było i tym razem, ale gdy doczekaliśmy godziny 0 – otwarcia wrót zamku, oraz pokonaliśmy niezbyt nam przychylną panią bileterkę, wiedzieliśmy, że było warto 🙂
